Lucht

Lucht is overal om ons heen. Lucht adem je in en weer uit. Lucht is de hemel in blauw, oranje of zwart. Lucht kan bedrukkend zijn of juist verlichtend. Lucht kan vol verwondering zijn of angstig aanvoelen. Lucht kan stinken of heerlijk ruiken. Lucht heb je nodig om te leven en ik ervaar dat ik de afgelopen maand meer lucht heb gekregen. Niet dat ik niet kon ademen, maar ik voel me lichter alsof de lucht me meer draagt.

Een deel door het goede bericht van de neuro chirurg in december. Mijn lucht is van zwart naar blauw gegaan. Er is een soort van knop omgegaan die zegt: ‘Het is zoals het is, niet leuk maar maak er het beste van’. Een positieve bewustwording.

Maar ook door wat ik bij de ergotherapeut heb geleerd en meer toepas. Zoals ze thuis zeggen is mijn lontje soms al echt minder kort. Want tja, het thuisfront ervaart de gevolgen als ik over mijn grens ben gegaan als ik nog even dacht iets te kunnen. Ik voel dat vaak al wel aankomen, wat ik negeer, en thuis schiet ik dan ineens van 0 naar 100. Daar wordt niemand blij van. Doseren en op tijd afronden blijven belangrijk. En nu ik meer lucht ervaar, moet ik ook goed de grens blijven bewaken. De agenda is nog steeds een trouwe hulp met de in- en ontspanningsmomenten. Het begin van de kerstvakantie was het echt weer even zoeken, omdat dan de structuur van een normale dag weg is. Toch is het me gelukt en kreeg ik zelfs een compliment dat ik goed had aangegeven dat het genoeg was voor me.
Ook ga ik nu bewust meer een rondje wandelen om de prikkels beter te kunnen verwerken en mezelf op te laden. De frisse lucht doet me goed. Het hoeft niet lang en al kost het me energie, vaak levert het me meer op.

De lucht was er ook tijdens de minivakantie in Oostenrijk. Een strak blauwe lucht, een winterse wereld en vooral de bergen. Je kan me niet blijer maken! Kan enorm genieten van de weidse uitzichten en blijf dat dan ook hardop zeggen. Bewust genieten is dat. Ook tijdens de afdalingen, want zelfs ik heb iedere dag zo’n 1,5 uur op de ski’s gestaan en ben de berg afgegaan. Zo fijn! Niet zoevend, gewoon heerlijk op mijn eigen tempo en gebruik maken van de brede piste. En als het lijflijk en qua energie wat op was, vroeg ik een van de jongens mijn leraar te zijn. Dat vonden ze maar al te leuk. Zij gingen me dan voor en ik hoefde diegene alleen maar te volgen. Deze skivakantie heeft me fysiek zeker wat gekost, maar ook opgeleverd en het was het me meer dan waard om thuis nog verder van te herstellen.

Het gevoel van meer lucht heb ik ook gekregen doordat ik een intensieve acupunctuur behandeling heb vanuit de Chinese geneeskunde. Mijn batterij kan door de acupunctuur niet aangevuld worden tot aan 100%, want mijn interne batterij is beschadigd. Maar de energiebanen zijn wel meer gaan stromen en heb daardoor een kleine reserve opgebouwd. Die heb ik maanden niet gehad waardoor het zwaar was en de lucht donker was.

Deze positieve stapjes geven mij een houvast en als de lucht blijft stromen en mooi blauw blijft kan ik meerdere stappen zetten in de buitenlucht. Daar ga ik voor zorgen. Stap voor stap.